Bupleushka χρυσό

Πίνακας περιεχομένων:

Βίντεο: Bupleushka χρυσό

Βίντεο: Bupleushka χρυσό
Βίντεο: Baboushka - Italo dance mix 2024, Μάρτιος
Bupleushka χρυσό
Bupleushka χρυσό
Anonim
Image
Image

Bupleushka χρυσό είναι ένα από τα φυτά της οικογένειας που ονομάζεται Umbelliferae, στα λατινικά το όνομα αυτού του φυτού θα ακούγεται ως εξής: Bupleurum aureum Fisch. Όσο για το όνομα της ίδιας της οικογένειας των χρυσών ταύρων, στα λατινικά θα είναι έτσι: Apiaceae Lindl.

Περιγραφή των χρυσών μαλλιών

Το Bupledushka gold είναι ένα πολυετές βότανο, το ύψος του οποίου μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ είκοσι πέντε εκατοστών και ενάμισι μέτρου. Το στέλεχος αυτού του φυτού είναι απλό και λείο, συνήθως μοναχικό ή ασθενώς διακλαδισμένο στο άνω τμήμα του. Όσο για τα φύλλα στελέχους, θα είναι εναλλακτικά, αγκαλιασμένα και άσεμα. Ταυτόχρονα, τα άνω φύλλα είναι σχεδόν τρυπημένα από το στέλεχος και έχουν σχήμα ωοειδούς καρδιάς, αλλά τα κάτω φύλλα έχουν αρκετές έντονα προεξέχουσες φλέβες και σε σχήμα είναι επιμήκη ωοειδή.

Από χρώμα, τα άνθη των χρυσών τριχών θα είναι κιτρινοπράσινα, συλλέγονται σε μια ομπρέλα, η οποία αποτελείται από περίπου δέκα έως δώδεκα ακτίνες. Οι καρποί είναι διώροφοι, επιμήκεις-ελλειπτικοί σε σχήμα και σκούρο καφέ χρώμα. Η ανθοφορία αυτού του φυτού ξεκινά περίπου από τα μέσα του καλοκαιριού και συνεχίζεται μέχρι το φθινόπωρο και η ωρίμανση των σπόρων των χρυσών τριχών πέφτει από το Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο. Αυτό το φυτό έχει εξαπλωθεί στα βορειοανατολικά και ανατολικά του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας, καθώς και σε όλη τη Σιβηρία, τα Ουράλια και την Κεντρική Ασία. Το φυτό προτιμά τα ξέφωτα, τις άκρες, τα ελαφρά δάση, τις κοιλάδες των ποταμών, τις χαράδρες, τα δάση και τα ορεινά λιβάδια για καλλιέργεια.

Περιγραφή των φαρμακευτικών ιδιοτήτων των χρυσών μαλλιών

Για ιατρικούς σκοπούς, συνιστάται η χρήση των φύλλων, των ριζών και του χόρτου των χρυσών τριχών. Οι ρίζες πρέπει να συγκομίζονται το φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη, αλλά τα φύλλα και το γρασίδι αυτού του φυτού πρέπει να συγκομίζονται περίπου τον Ιούνιο-Αύγουστο.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η χημική σύνθεση αυτού του φυτού δεν έχει ακόμη μελετηθεί επαρκώς. Αυτό το φυτό περιέχει στα λουλούδια ασκορβικό οξύ, καρατίνη, τανίνες, φυτοστερόλη, σαπωνίνες, αλκαλοειδή και τα ακόλουθα φλαβονοειδή: ρουτινοσίδη, ρουτίνη, κερσετίνη και ισοκερσετίνη. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το φυτό έχει αντισηπτικές, χολερετικές, αντιπυρετικές, επουλωτικές πληγές και τονωτικές ιδιότητες. Στην πραγματικότητα, η δράση του χρυσού ταύρου μοιάζει πολύ με τη δράση της αμμώδους αθανασίας.

Έχει αποδειχθεί ότι αυτό το φυτό έχει την ικανότητα να ενισχύει τη δραστηριότητα του ήπατος και του παγκρέατος. Το φυτό μπορεί να αυξήσει την ποσότητα της χολής που εκκρίνεται, να αλλάξει τη χημική του σύνθεση και επίσης να αυξήσει την ποσότητα οξέων, χοληστερόλης και χρωστικών.

Το έγχυμα, φτιαγμένο από το βότανο του χρυσού ταύρου, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της ηπατίτιδας και της χολοκυστίτιδας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα φύλλα και τα λουλούδια των χρυσών τριχών έχουν πιο ενεργό αποτέλεσμα.

Όσον αφορά την παραδοσιακή ιατρική, εδώ ένα αφέψημα από τις ρίζες αυτού του φυτού χρησιμοποιείται για την ελονοσία, ενώ τα φρέσκα και ακόμη και ξερά φύλλα είναι χρήσιμα για την επούλωση πληγών. Επιπλέον, στην κινεζική παραδοσιακή ιατρική, αυτό το φυτό χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χοληδόχου κύστης και του ήπατος, καθώς και για πονοκεφάλους, ζάλη και διάφορες μολυσματικές ασθένειες. Όσον αφορά την εξωτερική χρήση του χρυσού τριχοθυλακίου, χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τον κνησμό του δέρματος και για την πλύση των φλυκταινώσεων.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η χρήση αυτού του φυτού αντενδείκνυται για πεπτικό έλκος, ασθένεια χολόλιθων, γαστρίτιδα και έλκος δωδεκαδακτύλου.

Συνιστάται: