Φαρμακευτική Veronica

Πίνακας περιεχομένων:

Βίντεο: Φαρμακευτική Veronica

Βίντεο: Φαρμακευτική Veronica
Βίντεο: Η φαρμακευτική χρήση της κάνναβης. Στο Studio3 | ΕΡΤ 2024, Μάρτιος
Φαρμακευτική Veronica
Φαρμακευτική Veronica
Anonim
Image
Image

Φαρμακευτική Veronica είναι μια από την οικογένεια που ονομάζεται norichnikovye, στα λατινικά το όνομα αυτού του φυτού ακούγεται ως εξής: Veronica officinalis L. Όσο για το όνομα της ίδιας της οικογένειας, στα λατινικά θα είναι έτσι: Scrophulariaceae Juss.

Περιγραφή της Veronica officinalis

Το Veronica officinalis είναι ένα πολυετές βότανο, προικισμένο με ένα ερπυστικό και εφηβικό ανερχόμενο στέλεχος. Τα φύλλα αυτού του φυτού είναι απέναντι και ωοειδή, αυτά τα φύλλα βρίσκονται σε κοντούς μίσχους και είναι προικισμένα με οδοντωτές άκρες. Τα άνθη του φυτού είναι μάλλον μικρά σε μέγεθος και βαμμένα σε απαλό μπλε ή μπλε τόνους με λιλά απόχρωση. Η στεφάνη της Veronica officinalis έχει σχήμα ακίδων και τετραμερή, είναι προικισμένη με δύο στήμονες. Ο καρπός του φυτού είναι μια κάψουλα με δύο ένθετα.

Η ανθοφορία της Veronica officinalis συμβαίνει την περίοδο από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο. Η ωρίμανση των καρπών του φυτού συμβαίνει τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο. Σε φυσικές συνθήκες, είναι μοντέρνο να συναντάτε τη Veronica officinalis στο έδαφος του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας, στη Λευκορωσία, στον Καύκασο, στην Ουκρανία και στην Κριμαία. Αυτό το φυτό προτιμά δάση, λιβάδια, λιβάδια, δασικές άκρες για ανάπτυξη και μερικές φορές το φυτό βρίσκεται ανάμεσα σε θάμνους.

Περιγραφή των φαρμακευτικών ιδιοτήτων της Veronica officinalis

Είναι αξιοσημείωτο ότι η χρήση ολόκληρου του φυτού επιτρέπεται για ιατρικούς σκοπούς. Συνιστάται η συλλογή του βοτάνου Veronica officinalis καθ 'όλη τη διάρκεια της ανθοφορίας. Τα φυτά πρέπει να στεγνώσουν σε δωμάτια με καλό αερισμό, ενώ το γρασίδι πρέπει να απλωθεί σε ένα αρκετά λεπτό στρώμα τριών έως πέντε εκατοστών. Αυτό το φυτό περιέχει πικρές ουσίες, τανίνες, αιθέριο έλαιο, φλαβονοειδή, γλυκοσίδες, σαπωνίνες, ωκουβίνη, βερονικίνη, καθώς και ίχνη αλκαλοειδών και βιταμινών.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στην επιστημονική ιατρική δεν υπήρχε επίσημη κλήση αυτού του φυτού, ωστόσο, το φυτό αναγνωρίστηκε ως η επίσημη ιατρική της Δυτικής Ευρώπης. Η Veronica officinalis είναι ικανή να έχει αναλγητικά, αντιψυκτικά, αντιφλεγμονώδη, αντιτοξικά, αντισηπτικά, αντιμυκητιασικά, αιμοστατικά, επουλωτικά τραύματα και αποχρεμπτικά αποτελέσματα.

Όσον αφορά την παραδοσιακή ιατρική, εδώ η έγχυση του βοτάνου Veronica officinalis χρησιμοποιείται για διάφορα κρυολογήματα, για βήχα και βρογχίτιδα, για λαρυγγίτιδα και βρογχικό άσθμα, καθώς και για γαστρίτιδα και πνευμονική φυματίωση, για τραχείτιδα και γαστρικό έλκος. Η έγχυση αυτού του βοτάνου συνιστάται επίσης για ασθένειες του δωδεκαδακτύλου, ασθένειες της ουροδόχου κύστης και των νεφρών, για αιμορραγία, για διάθεση, έκζεμα, πονοκέφαλο, για πυόδερμα και ψώρα. Όσον αφορά την ψώρα, σε αυτή την περίπτωση, μια τέτοια έγχυση συνιστάται να λαμβάνεται εσωτερικά ή να χρησιμοποιείται ως κομπρέσες, πλύσεις και λουτρά.

Ένα αφέψημα φτιαγμένο από το βότανο της Veronica officinalis πρέπει να χρησιμοποιείται για μια σειρά αναπνευστικών παθήσεων, όπως βρογχίτιδα, αμυγδαλίτιδα και βρογχικό άσθμα. Επιπλέον, ένα τέτοιο αφέψημα είναι επίσης αποτελεσματικό για ουρική αρθρίτιδα, ρευματισμούς και δερματικά εξανθήματα. Ως διουρητικό, ένα τέτοιο αφέψημα ενδείκνυται για χρήση σε άμμο και πέτρες τόσο στα νεφρά όσο και στην ουροδόχο κύστη. Τα φρέσκα φύλλα της Veronica officinalis μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη της εφίδρωσης των ποδιών. Για γρήγορη επούλωση πυώδους πληγών, συνιστάται η εφαρμογή θρυμματισμένων φύλλων σε πονεμένα σημεία. Επιπλέον, το πλιγούρι από βότανα, καθώς και η έγχυση του φυτού σε φυτικό έλαιο, είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο για τις πληγές που σπρώχνουν, για τη θεραπεία των βράχων και εγκαυμάτων.

Συνιστάται: